Amerikan
filmlerinde görürdük ajanları afişe olursa çok da takmazlar, ölüme terkederler
hatta kendileri öldürürdü. Şimdi ise sadece bir ajana nasıl değer verildiğini
gördük. Oysa biz ne intihar süsü verilerek katledilen Tübitak mühendislerini
koruyabildik ne de helikopteri düşürülen Eşref Bitlis Paşa'yı. Değer
bilmeyişimiz say say bitmez.
Tarihi boyunca çok az kişiye değer vermek üzerine bina edilmiş bir sistemden de
insanlarına değer vermesini bekleyemezsiniz zaten. Böyle sistemlerin bireyleri
feda edilmek için sırasını bekleyen piyon gibidirler. Nasıl ki söylendiği üzere
dünya üzerindeki servetin yarısına 100 kişi sahip, ülkemizdeki bireylere
verilmesi gereken toplam değerin yarısına da 100 kişi sahiptir diyebiliriz.
--o--
Mekanizma, zamanında itip kaktığı kişilere makam mevki vererek bir nevi
tazminat ödüyor gibi gözükse de aslında kafasına vurarak dönüştüremediklerini
başlarını okşayarak dönüştürmeye çalışıyordu. Daha sonra başarıyla dönüştürülen
bu yeniler, geçmişlerini bir anda unutarak gönüllü birer nefer haline
geliveriyordu. Dışarıdan bakınca eski mekanizma sahiplerinin arasında
sırıtsalar da onlar da nihayetinde birer kuldu. Karşılıklı aynı kadim oyunun
köşeleri aşınmış zarlarını atmaya devam ediyorlar, zira düşeş getirenin kazanıp
kurtuluşa ereceğine inanıyorlardı.
--o--
Son zamanların moda laflarından ötekileştirmenin kötü bir şey olduğundan
bahsedilir. Halbuki "öteki" olabildiğiniz sürece kendinizsinizdir.
Başkaları tarafından kabul görmek için "öteki"liğinizden taviz
vermeyin.
--o--
Sokağa çıkıp "Dansözlük yapar mısınız?" diye anket yapsanız en az %90
"Hayır" cevabını verecektir. Yine bu aynı çoğunluğun büyük bir
kısmının oynayan bir dansöz gördüğünde alkış tutmaktan kendini alamadığını
görürsünüz. Yani dansözlüğü yaşatan dansözlerin kendisi değil onların
şakşakçılarıdır.
--o--
Geçen gün müslüman olan İrlandalı şarkıcı Sinead O'Connor'ın geçmişine
baktığımızda hayatla ciddi sorunları olan huzursuz bir kişilik görüyoruz:
Küçükken annesinden şiddet görmüş, Grammy ödülünü reddetmiş, Katolik olmuş ama
ardından Katolik kilisesindeki cinsel tacizlere sessiz kalan Papa'nın resmini
kameralar önünde yırtmış, 2007'de Theology adında albüm yapmış. Son zamanları
ise uyuşturucu bağımlılığı, psikiyatrik sorunlar ve intihar eğilimi içinde
geçiyormuş. Ablamız şöhret, para pulla yetinmemiş; sürekli rahatsız ve arayış
içinde. Zaten İslâm; bu dünyada huzuru bulmuş, insan ilişkileri çok iyi,
girdiği her ortama uyum sağlayabilen, girdiği kabın şeklini alabilen, mutlu
mesut kişilerin seçeceği bir şey değildir. İslâm gariplerin yani uyumsuzların,
tutunamayanların dinidir.
--o--
Şeytan, insanın kalbine bir Truva atı yerleştirir. Buradan aklını kontrol
etmeye başlar; iyiyi kötü, kötüyü iyi gibi gösterir, insan aklında dilediği
gibi at koşturur. Yaptığı işleri süslü gösterir. İnsan çok iyi işler (dua,
zikir, ibadet...) yaptığını sanır ama aslında hepsi çöpe gidecektir. Bu Truva
atının adı şirktir.
--o--
Eskiler reçeteleri değiştirince O da son reçeteyi gönderdi. İstanbul'da güzel
yazılıp, Mısır'da güzel okundu. Kimi suyun içine atıp içti, kimi şekere okuyup
çocuğuna yedirdi. Arabanın iç dikiz aynasına, evin duvarına asanlar bile oldu.
Baştan sona ezberleyenler de çıktı ama reçetenin içinde yazan ilaçları almaya
çalışan pek de olmadı.
--o--
Mutlu köleler yetiştirmek için örgün eğitimi icat etmişler, süründürerek
yaşatmak için ilaçları...
--o--
Bir müslüman bir açık verse, günah işlese de gülsek eğlensek diye bekleyen kim
olabilir? Olsa olsa müşrik ya da münafık olabilir.
--o--
Mafya; şık giyimli, jilet kaydı traşlı, güler yüzlüdür.
Mafya; cumalarını aksatmaz, atalarının da izindedir.
Mafya; iş bitiricidir, işe de yerleştirir, müdür de atar.
Mafya; ağzı iyi laf yapar, insanlar çevresinde pervanedir.
Mafya; vatanseverdir, iç ve dış mihrakların korkulu rüyasıdır.
--o--
Etrafta yumuşak çoksa maçoluk, çıyan çoksa kabalık, ahmak çoksa kibir
kaçınılmazdır.
--o--
Metrekareye bilmem kaç kilo yağmur düşünce hayat felç oluyor ama insan
tanrıcılık oynamaktan vazgeçmiyor.
--o--
Hangi sınıfta öğrendiğimi hatırlamıyorum bir ismin sonuna -ci -cu eki gelince
satmak manasına geldiğini. Örnek verdi öğretmenimiz: Kitapçı, ayakkabıcı,
muhallebici... Seneler sonra anladım ki İslamcılar da aynı kategorideymiş. Onun
bunun adamı olmadan onu bunu satmadan basit bir Müslüman olarak kalabilmek çoğu
insan için en zoruymuş.
--o--
Bu ülkede malûm kurumdan malûm kültür dersine kadar din diye hep çiçek böcek
edebiyatı anlatıldı. Aman bize yobaz diyecekler, aman sapık diyecekler, sakın
onlar kırılmasın, kimseler incinmesin diyerekten bir çok konu konuşulamadı,
konuşanların bileti kesildi, gerçeklerin üstü örtüldü, etliye sütlüye
karışılmaz oldu. Ortada kala kala her kesimin hoşuna gidebilecek tribünlere
oynayan bir çiçek böcek edebiyatı kaldı. Halbuki aşağıdaki ayete göre Kur'an,
inanmayanların sapkınlığını arttırıcı bir özelliğe sahipken Allah yarın
huzurunda bize "Siz kimin gerçeğini kimden sakladınız? Neden az bir dünya
menfaati karşılığında ayetlerimi sattınız, o kadar taklalar attınız? Kime neyi
beğendirmeyi çalıştınız?" diye sorarsa ne cevap vereceğiz?
İsra, 82: "Biz, Kur'an'dan öyle bir şey indiriyoruz ki o, müminler için
şifa ve rahmettir; zalimlerin ise yalnızca ziyanını artırır."
--o--
Seçmenler, insana değil kutsadıkları ideolojiye oy verir. Karşı taraftan nefret
ettiği eleman, kendi tarafına transfer olduğunda bir anda mübarek oluverir.
Günahları sevaplara dönüşür. Tam tersine kendi tarafındaki öbür tarafa geçsin
ideolojik cennetlerinden kovulan bir satanist olur. Yani hangi kesimden olursa
olsun birçok seçmen profesyonel ikiyüzlüdür. Ancak söz konusu vatan, millet,
sakarya ise riya teferruattır değil mi riyakarlar?
--o--
Resmi makamın birine oturan (asker, savcı, öğretmen, müdür...) karşısına kim
gelirse eziyor. Çünkü o makama gelene kadar kendisi de ezildiği için ezile
ezile ezmeyi öğreniyor. Çocuklukta, yatılı okulda, fakültede, şurada burada
hayatı ezilmekle geçiyor. Travma o kadar derin ki asker dışarıda da komutanlık
yapmaya, öteki başkasına ağalık yapmaya, bir başkası market kuyruğunda kasiyere
ders vermeye kalkıyor. Adeta eziklikleri profesyonel olmalarına izin vermiyor.
Şalter işte, dışarıda hep açık.
--o--
Her şey zıddıyla bilinir derler. Etrafımızda bu kadar ahlaksızlık olmasaydı
ahlakın önemini bu derece anlayabilir miydik? En azından benim için zor olurdu
hatta belki de anlayamazdım bile. İpuçlarını toplayıp bulmacaları çözerek
ilerlediğiniz "adventure" tarzında bilgisayar oyunları vardır.
Çevremizde dönen kötü ve çirkin işleri de hep bu oyunlardaki ipuçlarına
benzetirim. Bu ipuçları her daim bize göz kırparak yapılması ya da yapılmaması
gerekeni hatırlatırlar. İpuçları çoğaldıkça oyun kolaylaşıyor gibi gözükse de
hem sabrı zorlar hem de "inziva" bonusunu kullanmak gerekebilir. Aksi
takdirde oyuncunun da bir ipucuna dönüşmesi kaçınılmazdır. Oyunun en tehlikeli
yanı da budur: Kötülüğün normalleşmesi ve sindirilmesi ki Lut kavmi de bundan
batmıştır. Herkes ipucuna dönüşünce ortada oynanacak oyun falan kalmamıştır.
--o--
Derdinizi başkasına açtıysanız dalga geçilme riskini de göze almış olmalısınız.
--o--
Avrupa'ya gidip gelen Jön Türkler cümleye hep aynı kelimeyle başlar: Adamlar.
Adamlar şöyle yasalara uyuyor, böyle insanlara saygılı, o biçim iş ahlakına
sahip, yok efendim yere tükürmüyor, yok trafik kurallarını asla çiğnemiyor...
Bu güzel hasletler bizde olmadığı için Avrupa gören masum köylünün ağzı açık
kalabiliyor. Halbuki bu özellikleri robotlarda da görebilirsiniz. Robotlar
nasıl programlanırsa öyledir. Monotondur, renksizdir.
O adamlarda köyünüzün cahilindeki sıcaklığı, muhabbeti, yardımlaşmayı
bulamazsınız. Çalışmaktan o derece makineye bağlamıştır ki her gün dişlilerini
yağlamak için su gibi alkol tüketir. Soğuk ve yalnızlaşmıştır. Dışarıdan çok
cool gözükse de aslında hisleri körelmiştir. İki kelam laf etmez, serin serin
yüzünüze bakar. Birçoğu ısmarlamak nedir bilmez. Alman hesabında herkes kendisi
öder. İngiliz dediğin zaten cimrinin önde gidenidir. Hayır hasenat hiç
bilmezler anca günah çıkartmak için pedere 3-5 € atarlar.
Kısaca siz bu "Adamlar"ın insanlığına değil robotluğuna hayransınız.
Ayrıca bize asla yetişemeyecekleri bir özelliğimiz daha var ki sırf onun için
yapay zeka üzerinde çalışıyorlar. O da kaypaklık. Ey Avrupa! Biz kaypaklığın
kitabını yazdık kitabını!
--o--
Sağlık, eğitim, ekonomi bir yana hukukta bir asır öncesini arıyoruz. Adalet
mekanizması o kadar hızlıydı ki bugün 4.5G olmasına rağmen o işleyişi
yakalayamıyoruz. Mesela İstiklal mahkemelerinde bugünkü gibi süründürmece yoktu
bileti şipşak kesip yolcu ediyorlardı. Söz konusu istikbal ve terakki ise hata
payı zaten mümkün değildi.
--o--
Her şey; iyi niyetlerle, minik üyeliklerle, şirin yalakalıklarla başladı.
Mahalleden başlayıp kademe kademe üstlere yayılan masonik bir ayine dönüştü.
İşler kötüye gittiğinde parmaklar suçlu olarak hep ayinin tepesindekine işaret
etti. Oysa tapınağı inşa eden müritlerin saf, sevgi dolu tuğlalarıydı. Kişileri
de yüceltip ayinin başına oturtanlar müritlerden başkası değildi.
Herkes kendi tuğlasını söküp çıkarsa tapınak yerle bir olurdu olmasına ama
tuğlalar o kadar birbirine girmişti ki kimin oldukları ayırt edilemiyordu.
Müritler kendi tuğlalarını tanıyamaz hâle gelmişlerdi.
--o--
Hacı emmi paylaşmış: Hristiyan terörünü lanetliyoruz! Aynı emmi, pavyoncu ama
vatansever bir adaya oy verecek. Hristiyan teröristler seni görünce kaçacak
delik arıyor be emmi.
Kokoş teyze paylaşmış: Erkek terörünü lanetliyoruz! Aynı teyze, maganda ve
küfürbaz ama ilerici bir kadın adaya oy verecek. Erkek personeli o kadın
başkanı görünce kaçacak delik arıyor be teyze.
Sandık salonundan çıkarken aynı duada birleşecekler: Vatana, millete ve
şehrimize hayırlı uğurlu olsun!
--o--
40 yaşına gelmiş birinin dini yükümlülüklerini yerine getirmemesi için hiçbir
bahanesinin kalmaması gerekir. O yaşa kadar dünyadan nefret etmek için bir sürü
hayal kırıklığı yaşamış olmalıdır ne bileyim kazık yemiştir, hakkı yenmiştir.
Hangi işte çalışıyorsa çalışsın zaten tekdüze bir hal almıştır. Öte yandan
haftalar, aylar, mevsimler zaten su gibi geçiyordur. Bazı yakınlar kaybedilmiş,
hastalıklar göz kırpmaya başlamıştır. 20 yaşındaki dinçlik zaten gitmiştir.
İnsan bütün bunları (hatta fazlasını) görüp 3-5 şeyden kaçınıp, 3-5 şeyi de
yapmıyorsa ya inançsızdır ya da profesyonel salağa yatıcıdır. Bu dünyadaki
oyuncaklarıyla mutlu olan, yetinen, hırsla onlara bağlanan ve sonsuzluğu
arzulamayan ruhlara istediğiniz kadar bağırın duyuramazsınız.
--o--
200 sene önce tefeci denen adamları süslemişler, kravat takmışlar bankacılık
doğmuş. Borçlandırıp paradan para kazanmaya devam ediyorlar. Aynı şekilde 200
sene önceki mafya da kurumsallaşınca sigortacılık doğmuş. Periyodik haraç
toplayıp sizi korumaya devam ediyorlar.
Bir de 100 sene önceki aşiret reislerine, toprak ağalarına kravat takmışlar
adına vekil demişler.
Kravat, İblis'in en sevdiği aksesuardır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder