2019 günlükleri - 4

Bakmayın siz bu hacıların, hocaların, tarikatların mülayimlik aşıladığına ilk müslümanlar bildiğiniz anarşist ruhluydu. Çağrı filmini seyrederseniz görürsünüz. Eminim kaç defa da seyretmişsinizdir ama bugünkü konjonktür gereği deyip işin içinden sıyrılırsınız. Allah'ın izniyle iki saniyede tek gâvur icadı kelimeyle anarşistleri susturmasını bilirsiniz.

Yürütülen sosyal mühendislik çalışmaları sonucunda bugün "mülayim" kelimesi iyi şeyler çağrıştırırken "anarşist" kötü şeyler çağrıştırıyor. Seni eğitimle, vaazla çakma ideallerin mülayim askerleri yapmaya çalışıyorlar. Maddi manevi sömürülürken ses çıkartmaman için hep yumuşak huya vurgu yapıyorlar. Rahatça; güdülemek, gütmek, işgal etmek ve yönetmek için mülayim olmamızı istiyorlar. Ha bu arada en iyi şakşakçılar da mülayimlerden çıkar değil mi?

Ellerinden dondurması alınan mülayimlerin azılı birer anarşiste dönüştüğüne de şahit olmuşsunuzdur. Aslında onların mülayimliği de yalandır anarşistliği de.

Bu yazı daha uzar gider. "Mülayim olan ne kadar yazsan anlamaz, anarşistler çoktan anlamıştır" deyip kısa kesiyorum.

2019 günlükleri - 3

Milletteki başkalarına şirin gözükme olayına hastayım. Adam özel hayatında her türlü haltı yiyor ya da hiçbir amel yapmıyor sonra benim yanıma gelince sanırsın hatim indirecek. Dinden diyanetten yürüyor. "Bakma yapmıyoruz belki ama biz de boş değiliz birader"e getiriyor muhabbeti.

Arkadaş bana neyi kanıtlamaya çalışıyorsun ki ya da vicdanını mı rahatlatıyorsun? Sanki öbür tarafta torpil yetkim var da benim kotadan yararlanacaksın. Hele ki ben kendimi kurtaramamışken. Sınavlardaki "çan eğrisi"ni uygulasalar işimiz kolay ama o da yok. Sürprizlere açık bir yer.

Ancak şurası gerçek ki peygamberler nefsini temize çıkarmamışken kalp temizliğiyle övünüp kendilerini amellerden muaf tutanların bu kibirleri yüzünden işleri çok zor.

"Doğrusu, ben nefsimi temize çıkarmam. Çünkü Rabbimin merhamet edip korudukları hariç, nefis daima fenalığı ister, kötülüğe sevkeder. Doğrusu Rabbim gafurdur, rahimdir (affı ve merhameti boldur).”
(Yusuf, 53)